۱۳۹۰ آبان ۵, پنجشنبه


گزارشی از یک زلزله ( شهر وان )
روز یکشنبه زلزله ای  به قدرت 7.2 ریشتر زمین استان وان –ترکیه را لزراند و خسارات زیادی به بار آورد .
در این حادثه چند منزل مسکونی به کلی ویران شد و عده ی زیادی را به کام مرگ فرو برد . عده ای هم که جان سالم به در برده و از زیر آوار بیرون کشیده شدند در بیمارستهانهای شهر بستری شدند .
چیزی که حائز اهمیت است این که ؛ استان وان ، یک استان مرزی و پناهجو پذیر است .
متاسفانه عده ی زیادی از پناهندگان ساکن این شهر اعم از ایرانی ، افغانی ، عراقی و ... در حالت عادی در بدترین شرایط ممکن از قبیل کمبود امکانات اسکان ، عدم اجازه ی فعالیت روزمره برای گذران زندگی ، نبود امکانات مناسب بهداشت و درمان و دیگر موارد ، گذران عمر می کنند که با بروز زلزله شرایط زندگی این پناهجویان به کلی تغییر کرده و به دلیل تعطیلی مراکز خرید و نبود مواد غذایی مصرفی در بدترین شرایط ممکن به سر می برند .
این در حالی است که دفتر عالی کمیساریای سازمان ملل در این شهر به عنوان مرجع رسیدگی کننده به امور پناهندگان از پاسخگویی و البته رسیدگی به امور پناهندگان زلزله زده سر باز زده و اعلام می دارند که اولویت دولت ترکیه برای رسیدگی به زلزله زدگان مردم ترکیه هستند . با وجودی که امور مربوط به پناهندگان به عهده ی سازمان ملل و دفتر آن در شهر وان می باشد .و از دولت ترکیه هیچ انتظاری نمی رود .
از طرفی پلیس شهر وان ابتدا با مراجعه ی عده ای از پناهجویان به صورت شفاهی با خروج پناهجویان موافقت می کند اما گزارش های رسیده حاکی از جلوگیری خروج عده ی باقی مانده در شهر وان که عمدتا به دلیل عدم توانایی مالی،  روزهای نخستین امکان خروج را نداشتند ، مخالفت می کند .
طبق مشاهدات عینی و شهود شاهدان حاضر در این شهر باید اعلام کنم که ادامه ی زندگی در شهر وان ، با توجه به خرابی های حاصل شده و سست شدن ستون ها وترک محرز بنای ساختمان ها که کاملا قابل مشاهده می باشد ، امکان زندگی نه تنها برای پناهجویان ، بلکه برای مردم بومی این شهر نیز غیر ممکن و باعث افزایش تلفات حاصل از زمین لرزه می باشد .
این توضیح داده شد تا به این مطلب برسیم که هرچند امکان زندگی برای بومی های این منطقه هم مهیا نیست ، اما بومی های شهر وان مشکلی برای خروج از این شهر وسکنی گزیدن در شهرهای اطراف را ندارند . درحالی که برای پناهندگان چنین امکانی مهیا نبوده و برای خروج بصورت موقت اجازه صادر میشود . سئوال اینجاست که پس از برگشت پناهجویان به شهر وان ، کجا و در چه شرایطی باید مستقر باشند ؟
آیا کمیساریای پناهندگان شهر وان تمهیداتی اندیشیده اند ؟
آیا برای بیماری های ناشی از سرما و ترمیم ضایعه ی روحی پناهندگان فکری کرده اند ؟
با توجه به اینکه دفتر کمیساریای عالی پناهندگان شهر وان خود را مسئول رسیدگی به مشکلات پناهجویان نمی داند و از زیر بار مسئولیت شانه خالی می کنند ، آیا می توان به آنها به دید مدافعان حقوق بشر نگاه کرد ؟
اگر چنین نیست ، چرا مسئولین مربوطه از یاری رساندن به پناهجویان سر باز زدند و برای این قشر از مردم بی پناه و بی دفاع شرایط و امکانات مناسب و در خور شان مهیا نکردند ؟
مگر نه آنست که دفتر مذکور حافظ جان پناهجویان است ؟
اگر شهر وان توان رسیدگی به این مشکلات را ندارد ، چرا با خروج پناهندگان و انتقال به شهر های دیگر موافقت نمی شود ؟
تمام این اگر ها و شاید ها و باید ها ، موارد و سئوالاتی است که در ذهن تمامی پناهجویان می گذرد و می بایست شخصی ، نهاد و یا سازمانی پیدا شود تا پاسخگوی تمام این سئوالات باشد .




2011/10/27
 رضا مبین
پناهجوی شهر وان ـ ترکیه